Als je therapie overweegt en geen idee hebt waar je moet beginnen, bedenk dan wat je uit de ervaring hoopt te halen. Het is gemakkelijker om je opties te verfijnen als je een doel hebt.
Er zijn tientallen verschillende soorten therapie, en hoewel veel van hen hetzelfde onderliggende doel of doel hebben, kunnen ze een andere manier hebben om dit te bereiken. Verschillende soorten therapie zijn beter voor verschillende aandoeningen. Anderen werken beter voor meer algemene problemen.
U kunt verwachten dat u met uw therapeut over uw persoonlijke leven en uitdagingen kunt praten, ongeacht het type therapie dat u kiest. Om met moeilijke situaties, verontrustende gedachten en negatieve emoties om te gaan, moet je samenwerken.
Hieronder hebben we enkele van de meest voorkomende soorten therapie bekeken, inclusief wat ze zijn en hoe ze werken om u te helpen de beste optie te kiezen die aan uw behoeften voldoet.
Soorten Therapie En Hoe Ze Werken
De American Psychological Association (APA) erkent vijf verschillende benaderingen van counseling: psychoanalyse, gedragstherapie, cognitieve therapie, humanistische therapie en integratieve of holistische therapie.
Er zijn veel meer specifieke benaderingen binnen deze vijf hoofdcategorieën. Om u te helpen de opties te begrijpen en hoe ze werken, hebben we de lijst teruggebracht tot de top negen typen.
Hier zijn de top negen verschillende soorten therapie:
Psychodynamische Therapie
Dit type therapie is afgeleid van de psychoanalyse, die aan het eind van de negentiende eeuw werd ontwikkeld. Psychoanalyse is gebaseerd op de theorie dat onbewuste conflicten de kern vormen van psychologische problemen en het bewust maken van deze onbewuste conflicten kan helpen om symptomen op te lossen. Psychoanalyse is een concept dat zijn oorsprong vindt bij Sigmund Freud.
Psychodynamische therapie, die is gebaseerd op de principes van psychoanalyse, is een meer diepgaande vorm van gesprekstherapie. Deze vorm van therapie omvat het herkennen, erkennen en overwinnen van negatieve gevoelens en onderdrukte emoties om de relatie van de patiënt met zichzelf, met anderen en met de wereld om hem heen te verbeteren.
Hoewel psychodynamische therapie nog steeds nauw wordt geïdentificeerd met de theorieën van Sigmund Freud, is het in de loop der jaren beïnvloed door veranderingen in de psychodynamische theorie en moderne benaderingen van cognitieve gedragstherapie. Hoewel er gemengde resultaten zijn gevonden met betrekking tot de werkzaamheid van psychodynamische therapie, ondersteunen ze over het algemeen de effectiviteit ervan.
Gedragstherapie
Gedragstherapieën richten zich op het vervangen van negatief gedrag door positief gedrag. Veel technieken vallen onder de noemer gedragstherapie, waaronder cognitieve gedragstherapie (CGT), dialectische gedragstherapie en systematische desensibilisatie.
Ivan Pavlov is een van de grondleggers van de gedragstheorie. Hoewel het grootste deel van zijn vroege onderzoek gericht was op de fysiologie van de spijsvertering, leidden zijn studies hem naar de wetenschap van geconditioneerde reflexen. Zijn beroemde experiment, waarin hij honden leerde het geluid van een bel te associëren met eten, is misschien bekend. Daarbij conditioneerde hij de honden om te kwijlen als ze de bel hoorden.
De basis van de gedragstheorie is dat bepaald gedrag voortkomt uit dingen die je in het verleden hebt geleerd en dat gedragstherapie je kan helpen je reacties op dat gedrag te veranderen. Het gaat om algemene gedragsprincipes zoals bekrachtiging en straf om een gezonde gedragsverandering te vergemakkelijken. Alcoholmisbruikstoornissen worden vaak behandeld met gedragstherapie.
Dialectische Gedragstherapie
Dr. Marsha Linhan ontwikkelde dialectische gedragstherapie als een vorm van gedragstherapie voor borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS). Het is de enige empirisch ondersteunde behandeling.
Dialectische gedragstherapie is gebaseerd op de principes van cognitieve gedragstherapie. Niet alleen is aangetoond dat het effectief is voor BPS, maar onderzoek ondersteunt de werkzaamheid ervan voor andere psychiatrische stoornissen, zoals middelenmisbruik, stemmings- en eetstoornissen en posttraumatische stressstoornis (PTSS).
Traditioneel is deze vorm van therapie onderverdeeld in vier onderdelen: vaardigheidstraining, individuele psychotherapie, telefonisch consult en teamtherapeutisch consult. In combinatie helpen deze componenten de patiënt gedragsvaardigheden aan te leren die zijn ontworpen om symptomen aan te pakken. Voorbeelden van deze vaardigheden zijn emotieregulatie, mindfulness en stresstolerantie.
Cognitieve Gedragstherapie
Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een andere vorm van gedragstherapie die vaak wordt gebruikt om psychische aandoeningen en stoornissen in verband met middelenmisbruik te behandelen. Deze vorm van therapie richt zich op het verband tussen gedachten, gevoelens en gedrag.
CGT kan worden omschreven als een op vaardigheden gerichte, kortetermijnbehandeling die tot doel heeft de negatieve emotionele reactie van een patiënt te veranderen. Het kan ook hun gedachten, gedrag of beide veranderen. De oorsprong van CGT is terug te voeren tot BF Skinner en zijn werk met klassieke conditionering.
Cognitieve gedragstherapie helpt je negatieve gedachten te herkennen en te veranderen en hoe deze je emoties en gedrag beïnvloeden. Samen ga je manieren onderzoeken om die negatieve gedachten en patronen te veranderen of te vervangen door constructievere.
Net als gedragstherapie, maar niet gericht op het verleden, richt CGT zich op huidige symptomen om u te helpen positieve en blijvende veranderingen aan te brengen.
Cognitieve Therapie
Cognitieve therapie is voortgekomen uit gedragstherapie en richt zich op het veranderen van de cognities van de patiënt als een middel om zijn emoties en gedrag te veranderen. Aaron Beck en Albert Ellis waren twee van de grondleggers van cognitieve therapie.
Deze vorm van therapie richt zich meer op de gedachten van de patiënt dan op zijn gedrag. Het is gebaseerd op de theorie dat disfunctioneel denken disfunctionele emoties en gedragingen veroorzaakt. Om die lijn van denken te volgen, richt cognitieve therapie zich op het veranderen van de gedachten van de patiënt om zijn emoties en acties te veranderen.
Cognitieve therapie is op grote schaal gebruikt voor de behandeling van cognitieve stoornissen, waaronder dementie. Oorspronkelijk ontwikkeld in de late jaren 1960, beïnvloedde cognitieve therapie de ontwikkeling van cognitieve gedragstherapie die, naast het veranderen van denkprocessen, gebruik maakt van gedragstechnieken.
Humanistische Therapie
Zoals je uit de naam zou kunnen raden, is humanistische therapie gericht op het individu. Deze therapie is erop gericht om patiënten te helpen het beste uit zichzelf te halen, en Jean-Paul Sarte was een van de pioniers. Martin Buber, Soren Kierkegaard en Martin Buber waren ook van invloed op de ontwikkeling ervan.
Een van de kernovertuigingen achter dit type therapie is dat mensen van nature goed zijn en, als ze de kans krijgen, de juiste keuzes zullen maken. Er zijn drie hoofdtypen humanistische therapie: gestalt, cliëntgericht en existentieel.
Gestalttherapie is ontwikkeld door Frederick S. Perls en richt zich op het onderzoeken van het leven van de patiënt op dit moment. Deze vorm van therapie kan technieken omvatten zoals re-enactment en rollenspel om te onderzoeken hoe gebeurtenissen uit het verleden de huidige gedachten en emoties beïnvloeden.
Cliëntgerichte therapie is gebaseerd op de overtuiging dat emotionele stress kan worden veroorzaakt door kritiek of afkeuring van anderen. Deze therapie is oorspronkelijk ontwikkeld door Carl Rogers in de jaren veertig. Het maakt gebruik van technieken zoals congruentie, empathie en onvoorwaardelijke positieve waardering om de patiënt in staat te stellen zich vrij uit te drukken zonder oordeel. Deze therapie wordt vaak gebruikt om middelenmisbruik en verslaving te behandelen.
Ten slotte is existentiële therapie een filosofische benadering van behandeling die zich richt op de menselijke conditie als geheel, niet alleen op de ervaringen van de patiënt. Het deelt veel eigenschappen met humanistische therapie en kan inhouden dat de cliënt wordt geholpen om filosofische betekenis te vinden in zijn eigen leven en in de wereld om hem heen.
Oogbewegingstherapie En Opwerkingstherapie
Eye Movement and Reprocessing Therapy (EMDR) is in de jaren negentig ontstaan. Hoewel klinisch is bewezen dat het effectief is, is het mechanisme ervan nog steeds niet volledig begrepen. Francine Shapiro, een Amerikaanse psycholoog, ontwikkelde deze vorm van therapie nadat ze merkte dat bepaalde oogbewegingen de intensiteit van storende gedachten konden verminderen.
EMDR-therapie maakt gebruik van een reeks fasen, gecombineerd met oogbewegingen, om cliënten te helpen onopgeloste herinneringen uit het verleden te verwerken en te genezen. Het wordt vaak gebruikt om patiënten te helpen herstellen van trauma en andere schokkende levenservaringen, waaronder angst, depressie, paniekstoornissen en posttraumatische stressstoornis.
Interpersoonlijke Therapie
Interpersoonlijke therapie (IPT) wordt vaak gebruikt om stemmingsstoornissen te behandelen. Om symptomen te behandelen, is het doel van interpersoonlijke therapie (IPT) het verbeteren van het sociale functioneren en de relaties van patiënten. IPT omvat specifieke strategieën om vier doelen te bereiken: sociale steun vergroten, interpersoonlijke stress verminderen, emotionele verwerking vergemakkelijken en interpersoonlijke vaardigheden verbeteren.
IPT is meestal van korte duur en duurt 12-16 weken. Het kan worden onderverdeeld in drie fasen. De therapeut zal de doeldiagnose van de patiënt identificeren en helpen bij het verzamelen van de interpersoonlijke inventaris van de patiënt. De therapeut leidt de patiënt vervolgens door verschillende strategieën voor het onderzoeken en oplossen van interpersoonlijke conflicten.
Groepstherapie
Zoals de naam al doet vermoeden, wordt groepstherapie gegeven in een groep, meestal vijf tot vijftien patiënten. Groepstherapie kan gericht zijn op een bepaald probleem, zoals middelenmisbruik, depressie of sociale angst. Deze vorm van therapie biedt voordelen die individuele therapie misschien niet heeft. De groep kan een ondersteunend netwerk voor de patiënt worden en het luisteren naar en praten met anderen kan de patiënt helpen zijn eigen problemen in perspectief te plaatsen.
Tips Voor Het Maken Van Een Keuze
Er zijn zoveel therapieën beschikbaar, het kan moeilijk zijn om er een te kiezen. De beste plaats om te beginnen is mogelijk bij uw zorgverlener. Uw zorgverlener kan mogelijk suggesties doen op basis van uw behoeften op het gebied van geestelijke gezondheid als hij u een diagnose heeft gegeven.
Onthoud dat de keuze uiteindelijk aan jou is om te maken.
Veel therapeuten zullen een combinatie van benaderingen en verschillende technieken gebruiken om een ervaring te creëren die voor u werkt. Je hoeft niet van elke benadering te houden. Geef elk een keer voordat je opgeeft.
Het maakt niet uit welk type therapie u kiest om te gebruiken, u kunt enkele uitdagingen verwachten.
Praten over uw psychische symptomen en uw persoonlijke gedachten en gevoelens met een vreemde kan moeilijk zijn, maar u zult merken dat het na verloop van tijd en oefening beter wordt. Onthoud dat uw raadgever er is om te luisteren en te helpen, maar niet te oordelen.
Houd er ook rekening mee dat succes in therapie veel te maken heeft met de relatie die je aangaat met je therapeut. Als je geen vertrouwen hebt in het vormen van een vertrouwensband met je therapeut, zoek dan een nieuwe therapeut. Het kan verschillende pogingen kosten om de juiste therapeut te vinden.
Tot Slot
Praat met uw zorgverlener als u niet zeker weet welk type therapie het beste is voor uw behoeften. Uw zorgverlener kan u misschien helpen beslissen of u hem wat informatie geeft over uw situatie en uw doelen.
Heeft u geen zorgverlener of zorgverlener? Aanbieders van online psychiatrie hebben een vergunning en kunnen zorg op maat bieden. Vraag om te beginnen een adviesgesprek en evaluatie aan.
